ნაშრომი

სათაური

ქართული ოთხთავის ორი ძველი რედაქცია: სამი შატბერდული ხელნაწერის მიხედვით (897, 936 და 973 წწ.)

ტექსტის ტიპი

წინასიტყვაობა

პუბლიკაციის ენა

ქართული

პირველი პუბლიკაცია

ძველი ქართული ენის ძეგლები: 2, ქართული ოთხთავის ორი ძველი რედაქცია: სამი შატბერდული ხელნაწერის მიედვით (897, 936 და 973 წწ.), თბილისი, 1945.

ბოლო პუბლიკაცია

ძველი ქართული ენის ძეგლები: 2, ქართული ოთხთავის ორი ძველი რედაქცია: სამი შატბერდული ხელნაწერის მიედვით (897, 936 და 973 წწ.), თბილისი, 1945.

ანოტაცია

წინასიტყვაობაში ა. შანიძე ვრცლად ახასიათებს თითოეულ ხელნაწერს: ადიშის (897 წ.), ჯრუჭის (H 1660, 936 წ.) და პარხლის (A 1453, 973 წ.) ოთხთავებს. სამივე ხელნაწერის ტექსტი ერთი და იმავე მონასტრიდან არის გამოსული, მათი გადაწერის დრო დიდად არ არის დაშორებული ერთმანეთისაგან, მაგრამ ისინი ტექსტობრივად დიდ განსხვავებას გვიჩვენებენ. არსებითად აქ გვაქვს ორი რედაქცია: ერთი წარმოდგენილია ადიშის ხელნაწერში (C), მეორე კი ― ორ უკანასკნელში: ჯრუჭისა (D) და პარხლისაში (E). ჯრუჭ-პარხლის ტექსტი საფუძვლად დასდებია მერმინდელ რედაქციებს: ჯერ ექვთიმე მთაწმიდლისას და შემდეგ გიორგი მთაწმიდლისას. ადიშის ტექსტი კი ცალკე რედაქციას ქმნის, თუმცა ა. შანიძე მიუთითებს, რომ "დედანი, საიდანაც გადმოიწერა ადიშის ოთხთავი (ან ერთ-ერთი მისი წინამორბედი), ნაკლულევანი ხელნაწერი ყოფილა, მას საკმაოდ ჰკლებია ლუკას სახარებაში და ეს დაკლებული ადგილები შეუვსიათ DE-ს ტიპის ხელნაწერიდან".

საკვანძო სიტყვები

ოთხთავი, სახარება, ქართული ხელნაწერები

კორპუსული გამოცემის ავტორები

შოთა პაპავა, თინათინ ჯიქურაშვილი

ავტორ(ებ)ი

აკაკი შანიძე

ფაილები

ქართული ოთხთავის ორი ძველი რედაქცია.pdf