ნაშრომი

V ტომი

სათაური

„ღმრთისა სწორნი“ ვეფხის ტყაოსანში

ტექსტის ტიპი

სტატია

პუბლიკაციის ენა

ქართული

პირველი პუბლიკაცია

გაზ. "შოთაობა" (იყალთო). №12, 1984

ბოლო პუბლიკაცია

ა. შანიძე, თხზულებანი, ტ. V, თბილისი, 1986 წ., გვ. 461-463

ანოტაცია

ა. შანიძე გამოყოფს ავთანდილის მიერ წარმოთქმულ ერთ სინტაგმას − „ღმრთისა სწორნი“ , რომელიც ასმათთან საუბრისას წარმოთქვა და განიხილავს თუ ვის გულისხმობდა ის: მხოლოდ როსტევანს თუ მეფეს თავის ქალიშვილთან, თინათინთან ერთად? ის პოემიდან მოხმობილი ფაქტების მეშვეობით ამტკიცებს, რომ ავთანდილი ამ სიტყვებში მხოლოდ როსტევან მეფეს გულისხმობს. ა. შანიძის მსჯელობა შეეხება იმ საკითხსაც, თუ საიდან აიღო შოთა რუსთველმა ეს გამოთქმა და რამდენად ფეხმოკიდებული იყო ის მეთორმეტე-მეცამეტე საუკუნეებში.

საკვანძო სიტყვები

ღმრთისა სწორნი, ვეფხისტყაოსანი, ავთანდილი, დიდებულების მრავლობითი.

კორპუსული გამოცემის ავტორები

სალომე გეგჭკორი, თინათინ ჯიქურაშვილი.

ავტორ(ებ)ი

აკაკი შანიძე

ფაილები

ღმრთისა სწორნი.pdf

ღმრთისა სწორნი. Book.pdf