ნაშრომი

სათაური

თანხმოვანთ გასაყარი ხმოვანი ძველ ქართულში

ტექსტის ტიპი

სტატია

პუბლიკაციის ენა

ქართული

პირველი პუბლიკაცია

ძველი ქართული ენის კათედრის შრომები, № 25, 1984. გვ. 18-22

ბოლო პუბლიკაცია

ძველი ქართული ენის კათედრის შრომები, № 25, 1984. გვ. 18-22

ანოტაცია

ა. შანიძე თანხნოვანთგასაყარს უწოდებს ხმოვანს, რომელიც თავს იჩენს მაშინ, თუ ერთ სიტყვაში თავს იყრის ორი ისეთი თანხმოვანი, რომელთა წარმოთქმა ძნელია. ასეთ შემთხვევაში ენა თიშავს თანხმოვნებს ი ხმოვნის ჩართვით მათ შორის. ამათგან ერთი თანხმოვანი შეიძლება ფუძისეული იყოს და მეორე – მაწარმოებელი (პირის ან რიცხვის ნიშანი), ან შეიძლება, რომ ერთიც მაწარმოებელი იყოს და მეორეც. ასეთი ძნელად წარმოსათქმელი თანხმოვნებია უმთავრესად: დთ, დნ, ნნ, ცთ, ცნ, თუ ისინი ზმნის ფორმის ბოლოს მოდიან. მათ ნაცვლად ჩვეულებრივია: დით, დინ, ნინ, ცით, ცინ.

საკვანძო სიტყვები

თანხმოვანთაგასაყარი, ხმოვანი, ძველი ქართული ენა

კორპუსული გამოცემის ავტორები

მომზადებული აპროექტის - "ელექტრონული ქართველოლოგიური ბიბლიოთეკა ახალგაზრდების ეფექტური და ხელმისაწვდომი განათლებისთვის" - ფარგლებში. ტექსტები განთავსებულია ვებგვერდებზე: kartvelologybooks.tsu.ge და unicum.vible.solutions. ტექსტების გაციფრებაზე მუშაობდნენ: ლინდა გიორგაძე, დიანა კაკაშვილი, სანდრო ცხვედაძე.

ავტორ(ებ)ი

აკაკი შანიძე

ფაილები

თანხმოვანთგასაყარი ხმოვანი ძველ ქართულში.pdf

თანხმოვანთგასაყარი ხმოვანი ძველ ქართულში.Βοοκ.pdf